Hallo lieve allemaal,

Daar zitten we dan eindelijk achter de computer in ons guesthouse in het mooie, maar oh zo drukke Bangkok.

Na een heftig afscheid op schiphol (vooral voor Anne-Claire) ging de reis van 6 maanden dan eindelijk beginnen. In het vliegtuig waren de tranen al snel veranderd naar een brede glimlach, omdat ons avontuur eindelijk ging beginnen. De glimlach werd tijdens de reis steeds breder, mede door de eetgewoontes van de Chinezen. Dit ziet er overigens niet altijd smakelijk uit, net als ons eten in het vliegtuig. Wel verliep de vlucht snel.

Aangekomen op de airport van Bangkok gingen we ons visum aanvragen. In de 'efteling' rij bleek dat wij de enige waren die geen visumaanvraagformulier hadden gekregen. Met hulp van lieve Nederlanders hebben wij deze super snel ingevuld in de rij.

Vervolgens liepen wij door naar de bagageband. Onderweg daar naar toe zei Anne-Claire met haar grote mond: 'Ik hoop dat onze tassen ook zijn aangekomen! Zo niet dan liever die van mij want dan passen wij allebei de kleren en ik heb meer kleren meegenomen'

Helaas was Anne-Claire haar karma niet zo goed gestemd want haar backpack was niet aangekomen. Gelukkig had ze geen tranen meer dus kon ze er ook wel weer omlachen.

Daarna zijn we vertrokken richting ons guesthouse samen met een Nederlandse man. Al snel maakte we vrienden en hebben we deze twee dagen daarmee doorgebracht.

Gister hebben we lekker gegeten, chang gedronken en geshopt. Helaas hebben wij ons te vaak laten verleiden door de schattige Thaise vrouwtjes en mannetjes en daardoor al te veel geshopt, wat weer jammer is voor onze portomonnee. We zijn er ook achter gekomen dat wij teveel empathie hebben, waardoor het afdingen moeilijk is.

Vandaag tempels bezocht en vanavond richting Koh San road om een show bij te wonen van ladyboys.

En...... Anne-Claire heeft het goede niews ontvangen dat als wij morgen naar de airport gaan om door te vliegen naar Hanoi, mijn tas op de airport klaar staat.

Tot in Vietnam,

Liefs Anouk en Anne-Claire